Բացենք հայոց այբուբենի գաղտնիքները:
«Ա», «Այբ»-Առաջնեկն եմ ես հայ այբուբենի:
«Ս» «Ր»-«Սե»«Րե»-Առաջնորդի դերը ինձ՝ Տրվեց միայն մեկ րոպե։
«Ն»,«Տ»,«Կ»-«Նուն», «Տյուն», «Կեն» – Նահապետն եմ ես քո բարի:
«Մ», «Շ» – «Մեն», «Շա» – «Մ»-ն եմ ես ազնիվ, Մեղմ, քնքույշ ու հեզ, Մի հատիկ եմ ես, Պահապան միշտ քեզ:
«Է», «Օ»- Կլոր «Օ»- ն եմ ես, Շրջանակ եմ, օղ, Ու միացնում եմ՝ Հայրենիք և հող:
«Ը», «Լ», «Պ», – «Ըթ», «Լյուն», «Պեն», Գաղտնավանկի հնչյունն եմ հեզ, Տողադարձի պատնեշն եմ ես։
«Վ», Հ», «Յ» – «Վյուն», «Հո», «Հի» – Անունս է «Հի» կիսաձայն: Ոչ ձայնավոր, ոչ բաղաձայն:
«Ղ»,«Խ» ,«Զ»-«Ղատ» ,«Խե»,«Զա»-Զվարթնոց եմ ես , Ամրոց զվարթուն, Վերադարձնում եմ , Զավակներիս տուն:
«Ե»,« Եչ»-Տեսիլք չես դու , Ոչ էլ երազՉքնաղ Երկիր Նաիրի:
«Ձ», «Ց» – «Ձա», «Ցո» – Ձոն եմ ես, այբուբենին ձոնված:
«Ռ» «Ռա» – Ռոմանս եմ ես, հույզ, մեղեդի:
«Ո», «Եվ», «Ու» – «Վո», «Եվ», «Ու» – Ողորկ քար եմ ու՝ Ողկույզխաղողի, Կարմիրն եմ որդան, Հայոց սարերի:
«Ժ»,«Ժե»-Ժայռերը անպարտ, Կանգուն են, հպարտ:
«Բ», «Փ» – « Բեն», «Փյուր»- Փայլակի փամփշտակալում շատ փամփուշտ կա:
«Դ», «Դա»,- «Թ»,«Թո»: Դավիթն եմ քո քաջ Սասունցի:
«Ծ»,«Ջ»,«Չ»: Ծիծեռնակի թևերին՝ Ծովասարի հովն եմ ես:
«Ճ»,«Ճե»,«Ֆ»,«Ֆե»: Երկու ճնճղուկ, երկու ճուտիկ:
«Գ»,«Գիմ»,«Ք»,«Քե»: Գանձ եմ, Գառնի – Գեղարդ տաճար: